diacrítico

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo e διακριτικός diakritikós, 'que distingue'.

• Pronuncia: /d̪ja.ˈkɾi.t̪i.ko/ (AFI)

Adxectivo

diacrítico (ms: diacrítico; mpl: diacríticos; fs: diacrítica; fpl: diacríticas)

1. (Lingüística) Dito dun signo ortográfico, que serve para modificar o valor dunha letra ou dun signo de representación fonética.
   • Exemplo: O adverbio máis leva acento diacrítico para distinguilo da conxunción mais.
     
     
2. (Medicina) Dito dun síntoma ou dun sinal, que permite distinguir unha enfermidade doutra.
   • Exemplo: As análises diacríticas demostraron que non se trataba dunha hepatite
     
     .