embrutecemento

Galego

• Etimoloxía: de embrutecer máis o sufixo -mento.

• Pronuncia: /embɾuteθeˈmento̝/;/embɾuteθeˈmɛnto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

embrutecemento (sg: embrutecemento; pl: embrutecementos)

1. Acción e efecto de embrutecer ou embrutecerse.

Traducións

• Castelán: embrutecimiento ^(es)
• Francés: abrutissement ^(fr)
• Inglés: brutalization ^(en)
• Portugués: embrutecimento ^(pt)