encéfalo

Grafías semellantes:     encefalo

Galego

• Etimoloxía: do latín científico encephalos, e este do grego antigo ἐγκέφαλος, enképhalos, 'cerebro'.

• Pronuncia: /eŋ.ˈθɛ.fa̯.lo̯/ ou /eŋ.ˈsɛ.fa̯.lo̯/ (AFI)

Corte saxital do encéfalo

Substantivo masculino

encéfalo
(sg: encéfalo; pl: encéfalos)

1. (Anatomía) Conxunto dos órganos do sistema nervioso central dos vertebrados contidos na cavidade interna do cranio.

Observacións

O encéfalo está formado polo cerebro (dividido en dous hemisferios), o cerebelo e mailo bulbo raquídeo, e del parte a medula espiñal.

Termos relacionados

diencéfalo, encefalalxia, encefálico, encefalina, encefalite, encefalítico, encefalo-, encefalocele, encefalografía, encefaloide, encefalolitíase, encefalograma, encefaloide, encefaloma, encefalomalacia, encefalomeningocele, encefalomeninxite, encefalomielite, encefalopatía, encefalopiose, encefalopsia, encefalorraquídeo, encefalorraxia, encefalose, istmo do encéfalo, meninxes, mesencéfalo, prosencéfalo, tronco do encéfalo.

Traducións

• Castelán: encéfalo ^(es)
• Catalán: encèfal ^(ca).
• Francés: encéphale ^(fr).
• Ido: encefalo ^(io)
• Inglés: encephalon ^(en)
• Italiano: encefalo ^(it)
• Polaco: mózgowie ^(pl)
• Portugués: encéfalo ^(pt)
• Vasco: entzefalo ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo ἐγκέφαλος (enképhalos, "cerebro").

Substantivo masculino

encéfalo (sg: encéfalo; pl: encéfalos)

1. (Anatomía) Encéfalo.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo ἐγκέφαλος (enképhalos, "cerebro").

Substantivo masculino

encéfalo (sg: encéfalo; pl: encéfalos)

1. (Anatomía) Encéfalo.