estupefacción

Galego

• Etimoloxía: do latín stupefactio.

• Pronuncia: /estupefakˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

estupefacción (sg: estupefacción; pl: estupefaccións)

1. Estado de quen non pode reaccionar a causa dunha grande sorpresa.

Termos relacionados

• estupefacto
• estupor

Traducións

• Castelán: estupefacción ^(es)
• Portugués: estupefação ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín stupefactio.

Substantivo feminino

estupefacción (sg: estupefacción; pl: estupefacciones)

1. Estupefacción.