frautín
Galego
Etimoloxía: de frauta.
Pronuncia: [fɾawˈtiŋ] (AFI)
Substantivo masculino
frautín (sg: frautín; pl: frautíns)
- (Música) Instrumento de vento madeira. Aproximadamente a metade de tamaño da frauta traveseira, dunha oitava máis aguda do dunha frauta normal. Utilízase nas orquestras, aínda que máis frecuentemente nas bandas militares.