gheada

Galego

• Pronuncia: [ħeˈa.ðɐ], [xeˈa.ðɐ]/ (AFI)

Substantivo feminino

1. Fenómeno fonético propio da lingua galega que consiste na realización aspirada do fonema /g/, normalmente como un son faringal ou glotal, aínda que en función do falante e da zona tamén pode chegar a realizarse como fricativo velar xordo.

Observacións

• Para representar a gheada de forma expresa na escrita emprégase o dígrafo gh.

Traducións

• Castelán: geada ^(es).

Termos relacionados

• gueada