hábito

Galego

• Etimoloxía: do latín habitus.

• Pronuncia: /ˈaβito̝/ (AFI)

Substantivo masculino

hábito (sg: hábito; pl: hábitos)

1. Aquilo que adoita facerse repetidamente.
   • Sinónimos: costume, habitude.

Traducións

• Castelán: hábito ^(es), habitud ^(es).
• Portugués: hábito ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín habitus.

Substantivo masculino

hábito (sg: hábito; pl: hábitos)

1. Hábito.

Portugués

• Etimoloxía: do latín habitus.

Substantivo masculino

hábito (sg: hábito; pl: hábitos)

1. Hábito.