hymen

Finés

Substantivo

hymen

1. (Anatomía) Hime.

Francés

hymen¹

• Etimoloxía: do latín hymen copiado do grego antigo ὑμήν (humēn).

• Pronuncia: /i.mɛn/ (AFI)

Substantivo masculino

hymen (sg: hymen; pl: hymens)

1. (Anatomía) Hime.
2. (Botánica) Parte membranosa dunha flor.

hymen²

• Etimoloxía: do latín hymenaeus, copiado do grego ὑμέναιος (y̍ménaios).

• Pronuncia: /i.mɛn/ (AFI)

Substantivo masculino

hymen (sg: hymen; pl: hymens)

1. (Culto) Casamento, enlace matrimonial.

Inglés

• Etimoloxía: do grego antigo ὑμήν (humēn).

• Pronuncia: /ˈhaɪmən/ (AFI)

Substantivo

hymen (sg: hymen; pl: hymens)

1. (Anatomía) Hime.

Neerlandés

• Escoitar: «hymen» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

hymen

1. (Anatomía) Hime.