ingrediente

Galego

• Etimoloxía: do latín ingrediens, de ingredior.

• Pronuncia: /iŋɡɾeˈðjɛnte̝/ (AFI)

Substantivo masculino

ingrediente (sg: ingrediente; pl: ingredientes)

1. (Alimentación) Calquera produto que entra na composición dun alimento elaborado ou dunha preparación culinaria.
   • Exemplo: Os ingredientes principais dun cocido son a vitela, o porco e a galiña.
     
     
   • Observacións: Non se consideran ingredientes os posibles contaminantes presentes nun alimento.

Traducións

• Castelán: ingrediente ^(es).
• Francés: ingrédient ^(fr).
• Alemán: Zutat ^(de), Ingredienz ^(de)
• Inglés: ingredient ^(en)
• Esperanto: ingredienco ^(eo)
• Finés: raaka-aine ^(fi)
• Grego: συστατικό ^(el) (sistatikó)
• Indonesio: rempah ^(id)
• Neerlandés: ingrediënt ^(nl)
• Italiano: ingrediente ^(it)
• Portugués: ingrediente ^(pt)
• Saami do norte: ávnnas ^(se)
• Checo: ingredience ^(cs), přísada ^(cs)