interpolación

Galego

• Etimoloxía: de interpolar, do latín interpolare.

• Pronuncia: [in.teɾ.po.laˈθjoŋ] (AFI)

Substantivo feminino

interpolación (sg: interpolación; pl: interpolacións)

1. Acción e efecto de interpolar.
2. (Matemáticas) Construción ou estimación de novos valores partindo do coñecemento dun conxunto discreto de valores.
3. (Matemáticas) Construción dunha función a partir dun conxunto discreto de valores da mesma.

Traducións

• Castelán: interpolación ^(es).
• Alemán: Interpolation ^(de)
• Francés: interpolation ^(fr)
• Inglés: interpolation ^(en)
• Portugués: interpolação ^(pt)
• Neerlandés: interpolatie ^(nl)
• Vasco: interpolazio ^(eu)
• Catalán: interpolació ^(ca)

Castelán

Substantivo feminino

interpolación (sg: interpolación; pl: interpolaciones)

1. Interpolación.