interpolación
Galego
Etimoloxía: de interpolar, do latín interpolare.
Pronuncia: [in.teɾ.po.laˈθjoŋ] (AFI)
Substantivo feminino
interpolación (sg: interpolación; pl: interpolacións)
- Acción e efecto de interpolar.
- (Matemáticas) Construción ou estimación de novos valores partindo do coñecemento dun conxunto discreto de valores.
- (Matemáticas) Construción dunha función a partir dun conxunto discreto de valores da mesma.
Traducións
- Castelán: interpolación (es).
- Alemán: Interpolation (de)
- Francés: interpolation (fr)
- Inglés: interpolation (en)
- Portugués: interpolação (pt)
- Neerlandés: interpolatie (nl)
- Vasco: interpolazio (eu)
- Catalán: interpolació (ca)
Castelán
Substantivo feminino
interpolación (sg: interpolación; pl: interpolaciones)