kevät

Finés

• Etimoloxía: do protobaltofinés *kevät, do protourálico *keŋä.

• Pronuncia: [ˈkeʋæt] (AFI)

• Escoitar: «kevät» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

kevät

1. (Tempo) Primavera.

Ingrio

• Etimoloxía: do protobaltofinés *kevät, do protourálico *keŋä.

Substantivo

kevät

1. (Tempo) Primavera.