lancarao

Galego

• Etimoloxía: de Láncara co sufixo -ao.

• Pronuncia: [laŋ.kaˈɾao̯] (AFI)

Substantivo

lancarao (ms: lancarao; mpl: lancaraos; fs: lancará; fpl: lancarás)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Láncara.

Adxectivo

lancarao (ms: lancarao; mpl: lancaraos; fs: lancará; fpl: lancarás)

1. Relativo ou pertencente a Láncara e a súa xente.