Galego

  •   Pronuncia: /laˈɾeto̝/ (AFI)

  Substantivo

lareto (ms: lareto; mpl: laretos; fs: lareta; fpl: laretas)

  1. Persoa que fala moito.
    • Exemplo: Na boca do lareta non hai cousa segreda.

Sinónimos

Termos relacionados

  Substantivo

lareto (ms: lareto; mpl: laretos; fs: lareta; fpl: laretas)

  1. Persoa que come moito.

Sinónimos

Termos relacionados