larinxite

Galego

• Etimoloxía: de larinxe e o sufixo -ite.

• Pronuncia: /laɾinˈʃite̝/ (AFI)

Substantivo feminino

larinxite (sg: larinxite; pl: larinxites)

1. (Patoloxía) Inflamación da larinxe.

Traducións

• Alemán: Kehlkopfentzündung ^(de)
• Búlgaro: ларингит ^(bg)
• Castelán: laringitis ^(es)
• Catalán: laringitis ^(ca)
• Checo: laryngitida ^(cs)
• Chinés: 喉炎 ^(zh)
• Coreano: 후두염 ^(ko)
• Francés: laryngite ^(fr)
• Inglés: laryngitis ^(en)
• Irlandés: laraingíteas ^(ga)
• Italiano: laringite ^(it)
• Neerlandés: keelontsteking ^(nl)
• Portugués: laringite ^(pt)
• Romanés: laringită ^(ro)
• Ruso: ларингит ^(ru)
• Sueco: laryngit ^(sv)
• Vasco: laringitis ^(eu)