laroucao

Galego

• Etimoloxía: de Larouco e o sufixo -ao.

Substantivo

laroucao (ms: laroucao; mpl: laroucaos; fs: laroucá; fpl: laroucás)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Larouco.

Adxectivo

laroucao (ms: laroucao; mpl: laroucaos; fs: laroucá; fpl: laroucás)

1. Relativo ou pertencente ao concello de Larouco e á súa xente.