magnetorresistencia

Galego

• Etimoloxía: de resistencia e o prefixo magneto-.

• Pronuncia: /maɡnetoresisˈtɛnθja̝/ /maɡnetoresisˈtenθja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

magnetorresistencia (sg: magnetorresistencia; pl: magnetorresistencias)

1. (Tecnoloxía, Física) Propiedade dun material de variar a súa resistencia eléctrica grazas a un campo magnético.

Termos relacionados

• magnetorresistente

Traducións

• Castelán: magnetorresistencia ^(es)
• Catalán: magnetoresistència ^(ca)
• Francés: magnétorésistance ^(fr)
• Inglés: magnetoresistance ^(en)
• Italiano: magnetoresistenza ^(it)
• Portugués: magneto-resistência ^(pt), magnetorresistência ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: de resistencia e o prefixo magneto-.

Substantivo feminino

magnetorresistencia (sg: magnetorresistencia; pl: magnetorresistencias)

1. (Física) Magnetorresistencia.