marabilla

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués maravilla (séxulo XIII, Cantigas de Santa María), do latín mirabilia.

• Pronuncia: /maɾaˈβiʎa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

marabilla (sg: marabilla; pl: marabillas)

1. Cousa que provoca grande admiración.

Termos relacionados

• marabillar
• marabillosamente
• marabilloso

Traducións

• Africáner: wonder ^(af)
• Alemán: Wunder ^(de)
• Búlgaro: чудо ^(bg)
• Castelán: maravilla ^(es)
• Catalán: meravella ^(ca)
• Checo:  div ^(cs)
• Chinés: 奇迹 ^(zh)
• Coreano:  경탄 ^(ko)
• Esperanto: mirindaĵo ^(eo)
• Finés:  ihme ^(fi)
• Francés: merveille ^(fr)
• Grego: θαύμα ^(el)
• Ido: marvelo ^(io)
• Inglés: marvel ^(en), wonder ^(en)
• Irlandés: aer ^(ga)
• Italiano: meraviglia ^(it)
• Neerlandés: wonder ^(nl)
• Occitano:  meravilha ^(oc)
• Polaco: dziwo ^(pl), cud ^(pl)
• Portugués: maravilha ^(pt)
• Romanés: minune ^(ro)
• Ruso:  чудо ^(ru)
• Saami do norte: imaš ^(se)
• Serbocroata: чудо ^(sh)