melaza

Galego

• Etimoloxía: do latín mellaceum, de mel.

Substantivo feminino

melaza (sg: melaza; pl: melazas)

1. (Alimentación) Líquido viscoso resultante da cristalización do azucre.

Traducións

• Alemán: Melasse ^(de)
• Castelán: melaza ^(es)
• Esperanto: melaso ^(eo)
• Francés: mélasse ^(fr)
• Inglés: molasses ^(en)
• Italiano: melassa ^(it)
• Latín: mellacea ^(la)
• Portugués: melaço ^(pt)
• Africáner: melasse ^(af)
• Árabe: دبس السكر ^(ar) (dibis alsukar)
• Asturiano: melaza ^(ast)
• Bretón: triakl ^(br)
• Chinés: 糖蜜 ^(cmn) (tángmì)
• Checo: melasa ^(cs)
• Danés: melasse ^(da)
• Neerlandés: melasse ^(nl)
• Feroés: sukurvavstur ^(fo), sukursiroppur ^(fo)
• Finés: melassi ^(fi)
• Gujarati: કાકવી ^(gu)
• Hebreo: דבשה ^(he) (divsha)
• Húngaro: melasz ^(hu)
• Xaponés: 糖蜜 ^(ja) (とうみつ, tōmitsu)
• Coreano: 당밀 ^(ko)
• Kurdo: celaqî ^(ku)
• Manés: soo shugyr ^(gv)
• Maorí: mōrahihi ^(mi)
• Noruegués: melasse ^(nb), melasse ⁽ⁿⁿ⁾
• Persa: ملاس ^(fa)
• Polaco: melasa ^(pl)
• Quechua: q'ita ^(qu)
• Ruso: меласса ^(ru), патока ^(ru)
• Sranan: malasi ^(srn)
• Sueco: melass ^(sv)
• Tagalo: pulot-tubo ^(tl), melasa ^(tl)
• Urdú: گلاب ^(ur)
• Volapuk: melat ^(vo)