mikudagur

Feroés

• Etimoloxía: Contracción de miðja (metade),‎ vika (semana) e‎ dagur (día), literalmente ‘metada da semana’; calco co latín eclesiástico media hebdomas.

• Pronuncia: /ˈmiːkʊˌtɛaːwʊɹ/ (AFI)

Substantivo

mikudagur

1. (Tempo) Mércores, cuarta feira.

Referencias

VV. AA. (1985). Føroysk-Ensk ordabók. p. 385. Nám. ISBN 9780907715221.