mun

Grafías semellantes:     múŋ ,    müň

Dálmata

• Etimoloxía: do latín manus.

Substantivo feminino

mun

1. Man.

Irlandés

Contracción

mun

1. Contracción de um e an.

Saami de Inari

Pronome

mun

1. Eu.

Saami de Ter

Pronome

mun

1. Eu.

Saami do norte

Pronome

mun

1. Eu.

Sueco

• Etimoloxía: do sueco antigo munder, do nórdico antigo muðr, munnr, do protoxermánico *munþaz, do protoindoeuropeo *ment-.

• Escoitar: «mun» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

mun

1. (Anatomía) Boca.