nomograma

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo νόμος (lei) e -grama.

• Pronuncia: [no.moˈɣɾa.mɐ] (AFI)

Substantivo masculino

nomograma (sg: nomograma; pl: nomogramas)

1. (Matemáticas) Representación gráfica que permite realizar con rapidez cálculos numéricos.

Sinónimos

• ábaco

Traducións

• Alemán: Nomogramm ^(de)
• Castelán: nomograma ^(es), ábaco ^(es)
• Catalán: nomograma ^(ca), àbac ^(ca)
• Chinés: 列线图 ^(zh)
• Esperanto: nomografo ^(eo), abako ^(eo)
• Francés: nomogramme ^(fr), abaque ^(fr)
• Hindi: संरेखण ^(hi)
• Inglés: nomogram ^(en), abac ^(en)
• Islandés: samanbuðartafla ^(is), venslarit ^(is)
• Italiano: nomogramma ^(it)
• Malgaxe: abàka ^(mg), hitsidika ^(mg)
• Neerlandés: nomogram ^(nl)
• Polaco: nomogram ^(pl)
• Portugués: nomograma ^(pt)
• Ruso: номограмма ^(ru)
• Sueco: nomogram ^(sv)
• Xaponés: ノモグラム ^(ja)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo νόμος (lei) e -grama.

Substantivo masculino

nomograma (sg: nomograma; pl: nomogramas)

1. (Matemáticas) Nomograma.

Sinónimos

• ábaco

Catalán

• Etimoloxía: do grego antigo νόμος (lei) e -grama.

Substantivo masculino

nomograma (sg: nomograma; pl: nomogrames)

1. (Matemáticas) Nomograma.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo νόμος (lei) e -grama.

Substantivo masculino

nomograma (sg: nomograma; pl: nomograms)

1. (Matemáticas) Nomograma.