oínte

Galego

• Pronuncia: /ɔˈinte̝/ (AFI)

Substantivo

oínte (ms: oínte; mpl: oíntes; fs: oínte; fpl: oíntes)

1. Que escoita.
2. Espectador dun programa de radio.
3. Asistente a clases como espectador.

Sinónimos

• ouvinte.

Traducións

• Castelán: oyente ^(es)
• Francés: auditeur ^(fr)
• Inglés: listener ^(en)
• Portugués: ouvinte ^(pt)