ocarina

Galego

• Etimoloxía: do italiano ocarina.

• Pronuncia: /ɔkaˈɾina̝/ (AFI)

Substantivo feminino

ocarina (sg: ocarina; pl: ocarinas)

1. (Música) Instrumento musical de vento de cerámica, sen chaves e xeralmente con oito buracos para os dedos. O timbre varia de acordo ao tamaño do instrumento.

Termos relacionados

• oca
• ocarinista

Traducións

Traducións

Friulano: ocarine (fur)

Polaco: okaryna (pl)

Romanés: ocarină (ro)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Italiano

• Pronuncia: /o.kaˈri.na/ (AFI)

Substantivo feminino

ocarina (sg: ocarina; pl: ocarine)

1. (Música) Ocarina.