pain

Francés

• Etimoloxía: do francés antigo pain, do latín pānis, pānem, posiblemente do protoindoeuropeo *peh₂-.

• Pronuncia: /pɛ̃/ (AFI)

Substantivo masculino

pain (sg: pain; pl: pains)

1. (Alimentación) Pan.

Inglés

• Pronuncia: [peɪn] (AFI)

• Escoitar: «pain» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

pain

1. Dor.