paladar

Castelán

• Etimoloxía: do latín vulgar *palatare, do latín palātum.

Substantivo masculino

paladar (sg: paladar; pl: paladares)

1. (Anatomía) Padal.

Catalán

• Etimoloxía: do latín vulgar *palatare, do latín palātum.

Substantivo masculino

paladar (sg: paladar; pl: paladars)

1. (Anatomía) Padal.

Portugués

• Etimoloxía: do latín vulgar *palatare, do latín palātum.

Substantivo masculino

paladar (sg: paladar; pl: paladares)

1. (Anatomía) Padal.