palleiro

Galego

Palleiro en Cerdido (A Coruña)

• Etimoloxía: de palla.

• Pronuncia: /paˈʎejɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

palleiro (sg: palleiro; pl: palleiros)

1. Morea grande de palla, herba seca, etc, que se fai ó descuberto e en forma cónica, normalmente como reserva de alimento para o gando no inverno.
   • Sinónimos: meda, pallar, palleira.
   • Exemplo: Pallas ó palleiro, vellas ó fiadeiro.
     
     
2. Dependencia da casa labrega, cuberta e ben ventilada, onde se conserva a herba seca.
   • Sinónimos: pallar, pallarega, palleira.

Termos relacionados

• can de palleiro
• fillo de tras o palleiro

Traducións

• Alemán: Miete ^(de).
• Castelán: almiar ^(es); pajar ^(es).
• Catalán: paller ^(ca)
• Chinés: 秸秆阁楼 ^(zh)
• Francés: (1) meule ^(fr), (2) grange ^(fr).
• Inglés: haystack ^(en).
• Portugués: meda ^(pt), palheiro ^(pt)