panadeiro

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués pãadeiro, do latín vulgar pānātārius, do latín pānis.

• Pronuncia: /panaˈðejɾo̝/ (AFI)

Substantivo

panadeiro (ms: panadeiro; mpl: panadeiros; fs: panadeira; fpl: panadeiras)

1. (Profesións) Profesional que se dedica principalmente a preparar e vender pan. Tamén pode fabricar pasteis e alimentos parecidos, dado que a separación tradicional existente entre panadeiros e pasteleiro tense difuminado nas últimas décadas.

Termos relacionados

• panadaría
• panadería
• pan

Traducións

• Alemán: Bäcker ^(de)
• Castelán: panadero ^(es).
• Catalán: forner ^(ca)
• Estoniano: pagar ^(et)
• Francés: boulanger ^(fr).
• Inglés: baker ^(en).
• Italiano: panettiere ^(it), fornaio ^(it)
• Navajo: bááh ííłʼíní ^(nv)
• Polaco: piekarz ^(pl)
• Portugués: padeiro ^(pt)
• Vasco: okin ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Profesións