parafuso

Galego

Substantivo masculino

parafuso (sg: parafuso; pl: parafusos)

1. (Tecnoloxía) Peza de metal, madeira, etc., co corpo en forma de rosca que, ó facela xirar sobre si mesma, se introduce nunha porca ou nunha superficie.
   • Exemplo: Púxolle parafusos á cadeira para afirmala.
     
     
2. Especie de fuso grande para torce-la la ou o liño.
   • Exemplo: O parafuso da miña avoa era de buxo.
     
     

Traducións

• Africáner: skroef ^(af)
• Alemán: Schraube ^(de)
• Árabe: برغي ^(ar), لولب ^(ar)
• Bretón: biñs ^(br)
• Búlgaro: винт ^(bg)
• Casaco: бұранда ^(kk)
• Castelán: tornillo ^(es)
• Catalán: cargol ^(ca)
• Checo: šroub ^(cs)
• Chinés: 螺丝钉 ^(zh), 螺钉 ^(zh)
• Coreano: 나사 ^(ko)
• Croata: vijak ^(hr)
• Danés: skrue ^(da)
• Eslovaco: skrutka ^(sk)
• Esloveno: vijak ^(sl)
• Esperanto: ŝraŭbo ^(eo)
• Estoniano: kruvi ^(et)
• Feroés: skrúva ^(fo)
• Finés: ruuvi ^(fi)
• Francés: vis ^(fr)
• Frisón: skroef ^(fy)
• Grego: βίδα ^(el)
• Hebreo: בורג ^(he)
• Húngaro: csavar ^(hu)
• Iacut: биинтэ ^(sah)
• Ido: skrubo ^(io)
• Indonesio: sekrup ^(id)
• Inglés: screw ^(en)
• Islandés: skrúfa ^(is)
• Italiano: vite ^(it)
• Letón: skrūve ^(lv)
• Lituano: varžtas ^(lt)
• Malaio: skru ^(ms)
• Neerlandés: schroef ^(nl), vijs ^(nl)
• Noruegués: skrue ^(no)
• Occitano: vitz ^(oc)
• Persa: پیچ ^(fa)
• Polaco: śruba ^(pl)
• Portugués: parafuso ^(pt), tarraxa ^(pt)
• Romanés: șurub ^(ro)
• Ruso: винт ^(ru)
• Saami do norte: sruva ^(se), skruva ^(se)
• Serbio: вијак ^(sr)
• Sranan: skrufu ^(srn)
• Sueco: skruv ^(sv)
• Turco: vida ^(tr)
• Ucraíno: гвинт ^(uk), шуруп ^(uk)
• Vasco: torloju ^(eu)
• Xaponés: ねじ ^(ja)

Portugués

Substantivo masculino

parafuso (sg: parafuso; pl: parafusos)

1. (Tecnoloxía) Parafuso.

Sinónimos

• tarraxa

Termos relacionados

• parafusar / aparafusar