pelve

Galego

Pelve humana (de muller)

• Etimoloxía: do latín pelvis, "caldeiro".

• Pronuncia: /ˈpɛlβe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

pelve

1. (Anatomía) Conxunto de ósos unidos entre si, que protexe os órganos da cavidade abdominal, formado polo óso coxal e pechado por detrás polo sacro.
2. Cavidade que forma o óso do mesmo nome, na que se sitúa o intestino, a vexiga da urina e os órganos do aparato reprodutor feminino.

Termos relacionados

• pelve renal
• pelviano

Traducións

• Castelán: pelvis ^(es).
• Francés: (1) bassin osseux ^(fr); (1, 2) bassin ^(fr).