perixeo
Galego
Etimoloxía: do grego antigo περίγειος (perigeios), de περί (perí, "cerca") e γῆ (gê, "Terra").
Pronuncia: /peɾiˈʃeo̝/ (AFI)
Substantivo masculino
perixeo (sg: perixeo; pl: perixeos)
- (Astronomía) Punto no cal un obxecto celeste que vira ao redor da Terra se atopa á súa mínima distancia do noso planeta. O punto de distancia máxima é o apoxeo.
Traducións
- Alemán: Perigäum (de), Erdnähe (de)
- Árabe: حضيض (ar)
- Armenio: երկրամերձ կետ (hy)
- Azarí: perigey (az)
- Castelán: perigeo (es)
- Catalán: perigeu (ca)
- Chinés: 近地點 (cmn), 近地点 (cmn)
- Coreano: 근지점 (ko)
- Estoniano: perigee (et)
- Finés: perigeum (fi)
- Francés: périgée (fr)
- Hebreo: פריגיאה (he)
- Húngaro: perigeum (hu)
- Inglés: perigee (en)
- Irlandés: peirigí (ga), peirigithe (ga)
- Italiano: perigeo (it)
- Letón: perigejs (lv)
- Lituano: perigėjus (lt)
- Neerlandés: perigeum (nl)
- Polaco: perygeum (pl)
- Portugués: perigeu (pt)
- Romanés: perigeu (ro)
- Ruso: перигей (ru)
- Sueco: perigeum (sv)
- Usbeco: perigey (uz)
- Vasco: perigeo (eu)
- Xaponés: 近地点 (ja)