pingüín

Grafías semellantes:     Pinguin

Galego

• Pronuncia: /piŋˈɡwiŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

pingüín (sg: pingüín; pl: pingüíns)

1. (Ornitoloxía) Grupo de aves non voadoras que habitan no hemisferio sur. Todos pertencen a unha mesma familia: Spheniscidae. Son paxaros do mar. Contrariamente á crenza popular, os pingüíns non habitan unicamente en climas fríos. Moitas especies de pingüíns habitan tanto no norte como nas illas Galápagos cerca da liña ecuatorial. A maioría dos pingüíns aliméntanse de krill, peixe, luras e outras criaturas mariñas que capturan nos seus nados submarinos.

Traducións

• Alemán: Pinguin ^(de).
• Asturiano: pingüín ^(ast).
• Castelán: pingüino ^(es), pájaro bobo ^(es).
• Catalán: pingüí ^(ca).
• Esperanto: pingveno ^(eo).
• Francés: manchot ^(fr).
• Grego: πιγκουίνος ^(el).
• Inglés: penguin ^(en).
• Italiano: pinguino ^(it).
• Navajo: tsídii naʼałkʼaiʼí ^(nv)
• Neerlandés: pinguïn ^(nl).
• Polaco: pingwin ^(pl).
• Portugués: pingüim ^(pt) (Brasil), pinguim ^(pt) (Portugal).
• Sueco: pingvin ^(sv).
• Vasco: pinguino ^(eu).