pitcairnés

Galego

• Etimoloxía: de Pitcairn e o sufixo -és.

Substantivo masculino

pitcairnés

1. (Lingüística) Lingua crioula baseada no inglés do século XVIII e o tahitiano, falada nas illas Pitcairn, malia que a forma dialectal norfolk ten máis falantes na illa Norfolk.

Traducións

• Alemán: Pitcairnesisch ^(de), Pitcairn-Englisch ^(de), Pitkern ^(de)
• Castelán: pitcairnés ^(es)
• Catalán: pitcairnès ^(ca)
• Corso: pitcairnesu ^(co), pitcairnese ^(co)
• Francés: pitcairnais ^(fr)
• Inglés: Pitkern ^(en), Pitcairnese ^(en), Pitcairn-Norfolk ^(en)
• Italiano: pitcairnese ^(it)
• Neerlandés: Pitcairnees ^(nl)
• Pitcairnés: Pitkern ^(pih)
• Polaco: pitkarnyjski ^(pl)
• Portugués: pitcairnês ^(pt)
• Ruso: питкэрнский ^(ru)
• Siciliano: pitcairnisi ^(scn)
• Sueco: pitcairnesiska ^(sv)
• Turco: Pitkern ^(tr)