pito

Galego

pito¹

• Pronuncia: [ˈpi.tʊ] (AFI)

Substantivo masculino

pito (sg: pito; pl: pitos)

1. Instrumento ou aparello para producir asubíos ó soprar nel.
2. (Música) Instrumento musical de vento dunha única nota, que produce son mediante un fluxo forzado de aire.
   • Sinónimos: asubío, chifre.
   • Véxase tamén: Apéndice: Léxico da música
3. (Coloquial) Cigarro
4. (Coloquial infantil) Pene.

pito²

• Pronuncia: [ˈpi.tʊ] (AFI)

Substantivo masculino

pito (sg: pito; pl: pitos)

1. Cría da galiña, ou xeneralizando, de calquera ave.

Expresións

• Coma un pito: moi mollado, pingando.
• Coma pitos: moi mollados.

Tagalo

• Etimoloxía: do protomalaiopolinesio *pitu, do protoaustronesio *pitu.

• Pronuncia: /pi'to/ (AFI)

• Escoitar: tl (Ficheiro ─ axuda)

Número cardinal

pito

1. Sete.

Tao

• Etimoloxía: do protomalaiopolinesio *pitu, do protoaustronesio *pitu.

• Pronuncia: /pi'tu/ (AFI)

Número cardinal

pito

1. Sete.