presenza

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués presença, e esta do latín praesentia.

• Pronuncia: /pɾe.ˈsɛŋ.θa̯/ ou /pɾe.ˈsɛŋ.sa̯/ (AFI)

Substantivo feminino

presenza
(sg: presenza; pl: presenzas)

1. Feito de estar presente.
2. Aspecto físico dunha persoa.
3. Memoria dunha imaxe ou idea, ou representación dela.
4. (Botánica) Carácter sintético das comunidades vexetais, definido como a existencia, máis ou menos constante, dunha especie en diversos inventarios.
5. (Filosofía) e (Relixión) Categoría coa que adoita expresarse a relación que Deus mantén coas cousas e co Universo.

Termos relacionados

presenza eucarística

Antónimos

Para a 1ª acepción, ausencia.

Traducións

• Castelán: presencia ^(es)
• Francés: présence ^(fr)
• Inglés: presence ^(en)
• Italiano: presenza ^(it)
• Portugués: presença ^(pt)

Italiano

• Etimoloxía: do latín praesentia.

• Pronuncia: /pre'zɛntsa/ (AFI)

Substantivo feminino

presenza (sg: presenza; pl: presenze)

1. Presenza.