proveito

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués proveito, do latín prōfectus.

• Pronuncia: /pɾoˈβejto̝/ (AFI)

Substantivo masculino singular

proveito

1. Vantaxe que se obtén [de algo].
   • Sinónimos: beneficio, interese.

Traducións

• Castelán: interés ^(es), provecho ^(es)
• Francés: bénéfice ^(fr), intérêt ^(fr).
• Portugués: proveito ^(pt)

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués proveito, do latín prōfectus.

Substantivo masculino

proveito (sg: proveito; pl: proveitos)

1. Proveito.