puníbel

Galego

• Pronuncia: [puˈni.βɪl] (AFI)

Adxectivo

puníbel (ms: puníbel; mpl: puníbeis; fs: puníbel; fpl: puníbeis)

1. Dise daquilo que merece castigo.

Variantes

• punible

Traducións

• Alemán: strafbar ^(de)
• Castelán: punible ^(es).
• Checo: trestný ^(cs)
• Chinés: 該罰 ^(cmn), 该罚 ^(cmn), 可罰 ^(cmn), 可罚 ^(cmn)
• Finés: rangaistava ^(fi)
• Francés: punissable ^(fr).
• Grego: τιμωρητέος ^(el).
• Inglés: punishable ^(en).
• Italiano: punibile ^(it)
• Jèrriais: peunnissabl'ye ^(roa-jer)
• Macedonio: казнив ^(mk) (kázniv)
• Neerlandés: strafbaar ^(nl)
• Polaco: karalny ^(pl)
• Portugués: punível ^(pt).
• Romanés: penalizabil ^(ro), pedepsibil ^(ro), penalizabilă ^(ro)
• Ruso: наказуемый ^(ru) (nakazújemyj)
• Xaponés: 罰する ^(ja) (ばっするべき, bassuru beki)