rôtir

Francés

• Etimoloxía: do francés medio roustir, do francés antigo rostir, do fráncico *rōstjan, do protoxermánico *raustijaną, do protoindoeuropeo *reus-.

• Pronuncia: /ʁo.tiʁ/ (AFI)

• Escoitar: «rôtir» (Ficheiro ─ axuda)

Verbo

rôtir

1. Asar.