radiotelescopio

Galego

• Etimoloxía: de telescopio e o prefixo radio-.

• Pronuncia: /raðjotelesˈkɔpjo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

radiotelescopio

1. (Astronomía) Instrumento que serve como receptor das ondas de radio provenientes do espazo.

Traducións

• Francés: radiotélescope ^(fr)
• Inglés: radio telescope ^(en)
• Vasco: irrati-teleskopio ^(eu)
• Alemán: Radioteleskop ^(de)
• Búlgaro: радиотелескоп ^(bg)
• Chinés: 射电望远镜 ^(zh)
• Coreano: 전파 망원경 ^(ko)
• Croata: radioteleskop ^(hr)
• Danés: radioteleskop ^(da)
• Castelán: radiotelescopio ^(es)
• Esperanto: radioteleskopo ^(eo)
• Estoniano: raadioteleskoop ^(et)
• Finés: radioteleskooppi ^(fi)
• Grego: ραδιοτηλεσκόπιο ^(el)
• Húngaro: rádiótávcső ^(hu), rádióteleszkóp ^(hu)
• Italiano: radiotelescopio ^(it)
• Xaponés: 電波望遠鏡 ^(ja)
• Letón: radioteleskops ^(lv)
• Lituano: radioteleskopas ^(lt)
• Neerlandés: radiotelescoop ^(nl)
• Noruegués: radioteleskop ^(no)
• Polaco: radioteleskop ^(pl)
• Portugués: radiotelescópio ^(pt)
• Romanés: radiotelescop ^(ro)
• Ruso: радиотелескоп ^(ru)
• Saami do norte: radioteleskohpa ^(se)
• Serbio: радио-телескоп ^(sr)
• Eslovaco: radioteleskop ^(sk)
• Sueco: radioteleskop ^(sv)
• Checo: radioteleskop ^(cs)
• Turco: radyo teleskop ^(tr)
• Ucraíno: радіотелескоп ^(uk)
• Vietnamita: kính viễn vọng vô tuyến ^(vi)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da astronomía