rectángulo

Galego

Fiestras rectangulares nun edificio da Granxa (Sanxenxo)

• Etimoloxía: do latín rectangulum.

• Pronuncia: /rɛkˈtaŋɡulo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

rectángulo (sg: rectángulo; pl: rectángulos)

1. (Xeometría) Paralelogramo cuxos catro lados forman ángulos rectos entre si. Os lados opostos teñen a mesma lonxitude.
   • Exemplo: As diagonais dun rectángulo son iguais, e córtanse no punto chamado centro.
     
     

Traducións

• Alemán: Rechteck ^(de)
• Árabe: مستطيل ^(ar)
• Asturiano: rectángulu ^(ast)
• Azarí: düzbucaq ^(az)
• Bielorruso: прамавугольнік ^(be)
• Búlgaro: правоъгълник ^(bg)
• Casaco: тікбұрыш ^(kk)
• Castelán: rectángulo ^(es)
• Catalán: rectangle ^(ca)
• Checo: obdélník ^(cs)
• Chinés: 长方形 ^(zh)
• Coreano: 직사각형 ^(ko), 장방형 ^(ko)
• Croata: pravokutnik ^(hr)
• Danés: rektangel ^(da)
• Eslovaco: obdĺžnik ^(sk)
• Esperanto: ortangulo ^(eo), rektangulo ^(eo)
• Finés: suorakulmio ^(fi)
• Francés: rectangle ^(fr)
• Grego: ορθογώνιο ^(el)
• Húngaro: téglalap ^(hu)
• Ido: rektangulo ^(io)
• Inglés: rectangle ^(en)
• Interlingua: rectangulo ^(ia)
• Italiano: rettangolo ^(it)
• Macedonio: правоаголник ^(mk)
• Neerlandés: rechthoek ^(nl)
• Noruegués: rektangel ^(no)
• Noruegués nynorsk: rektangel ⁽ⁿⁿ⁾
• Polaco: prostokąt ^(pl)
• Portugués: retângulo ^(pt)
• Romanés: dreptunghi ^(ro)
• Ruso: прямоугольник ^(ru)
• Saami do norte: rektáŋgel ^(se)
• Sueco: rektangel ^(sv)
• Ucraíno: прямокутник ^(uk)
• Vasco: laukizuzen ^(eu)
• Xaponés: 長方形 ^(ja)

Adxectivo

rectángulo (ms: rectángulo; mpl: rectángulos; fs: rectángula; fpl: rectángulas)

1. (Xeometría) Que ten un ángulo recto, de 90°.
   • Termos relacionados: triángulo rectángulo.

Traducións

• Castelán: rectángulo ^(es).
• Francés: rectangle ^(fr)
• Inglés: right-angled ^(en)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da xeometría