ruche

Francés

• Etimoloxía: do baixo latín rusca, de orixen galo «écorce» (cortiza).

• Pronuncia: /ʁyʃ/ (AFI)

• Escoitar: «ruche» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

ruche (sg: ruche; pl: ruches)

1. (Apicultura) Trobo, habitáculo para as abellas.