sedente

Galego

Escultura sedente de Santiago no parteluz do Pórtico do Paraíso (Ourense)

• Etimoloxía: do latín sedens, -entis (sentado)

Adxectivo

sedente (ms: sedente; mpl: sedentes; fs: sedente; fpl: sedentes)

1. Que está sentado.
   • Exemplo: Unha escultura sedente do apóstolo Santiago preside os pórticos da Gloria, en Santiago, ou do Paraíso, en Ourense.
     
     

Termos relacionados

• orante
• xacente

Traducións

• Castelán: sedente ^(es)