sendeiro

Galego

• Etimoloxía: de senda.

• Pronuncia: [senˈdej.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

sendeiro (sg: sendeiro; pl: sendeiros)

1. Camiño estreito polo cal só colle unha persoa ou un animal.

Termos relacionados

• sendeirismo
• autoestrada, camiño, carreiro, congostra, corga, corredoira, estrada, ruta, senda, traxecto, verea, vía, vieiro.

Traducións

• Castelán: sendero ^(es)
• Francés: chemin ^(fr), sentier ^(fr)
• Inglés: path ^(en)