sild

Danés

• Etimoloxía: do nórdico antigo síld, síl, do protoxermánico *sīlą.

• Pronuncia: /ˈsilˀ/ (AFI)

Substantivo

sild

1. (Zooloxía) Arenque.

Estoniano

• Etimoloxía: do protobaltofinés *cilta.

• Pronuncia: /ˈsild̥/ (AFI)

• Escoitar: «sild» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

sild

1. Ponte.

Feroés

• Pronuncia: /sɪlt/ (AFI)

Substantivo feminino

sild

1. (Zooloxía) Arenque.

Termos relacionados

• sildaveiða
• sildaflak
• sildagrunnur
• sildastovnur
• fjarðarsild
• havsild

Lúdico

• Etimoloxía: do protobaltofinés *cilta.

Substantivo

sild

1. Ponte.

Bokmål

• Etimoloxía: do nórdico antigo síld, síl, do protoxermánico *sīlą.

• Pronuncia: /sɪlː/ (AFI)

Substantivo

sild

1. (Zooloxía) Arenque.

Termos relacionados

• sildemåke

Noruegués nynorsk

• Etimoloxía: do nórdico antigo síld, síl, do protoxermánico *sīlą.

• Pronuncia: /sɪld/, /sɪlː/ (AFI)

Substantivo feminino

sild

1. (Zooloxía) Arenque.

Termos relacionados

• sildefiske
• sildemåke
• sildesalat

Vepsio

• Etimoloxía: do protobaltofinés *cilta.

Substantivo

sild

1. Ponte.