sinfonía
|
Grafías semellantes: sinfonia |
Galego
Etimoloxía: do latín symphōnia, do grego antigo συμφωνία (sumphōnía).
Pronuncia: [sin.foˈni.ɐ] (AFI)
Substantivo feminino
sinfonía (sg: sinfonía; pl: sinfonías)
- (Música) Composición instrumental para orquestra. Conxunto de voces, de instrumentos, ou de ambas as cousas, que soan acordes á vez.
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: Sinfonie (de)
- Inglés: symphony (en)
- Catalán: simfonia (ca)
- Croata: simfonija (hr)
- Danés: symfoni (da)
- Castelán: sinfonía (es)
- Esperanto: simfonio (eo)
- Friulano: sinfonie (fur)
- Francés: symphonie (fr).
- Grego: συμφωνία (el)
- Ido: simfonio (io)
- Islandés: sinfónía (is)
- Italiano: sinfonia (it)
- Neerlandés: symfonie (nl)
- Noruegués: symfoni (no)
- Occitano: sinfonia (oc), sinfònia (oc)
- Piemontés: sinfonìa (pms)
- Polaco: symfonia (pl)
- Portugués: sinfonia (pt)
- Romanés: simfonie (ro)
- Ruso: симфония (ru)
- Sueco: symfoni (sv)
- Turco: senfoni (tr)
- Vietnamita: giao hưởng (vi)
- Valón: sinfoneye (wa)
- Xaponés: 交響曲 (ja)
- Xeorxiano: სიმფონია (ka)
Véxase tamén
Castelán
- Etimoloxía: do latín symphōnia, do grego antigo συμφωνία (sumphōnía).
Substantivo feminino
sinfonía (sg: sinfonía; pl: sinfonías)