solúbel

Galego

• Etimoloxía: do latín solubĭlis.

• Pronuncia: [soˈlu.βɪl] (AFI)

Adxectivo

solúbel (sg: solúbel; pl: solúbeis)

1. Susceptíbel de disolverse nun líquido para formar un sistema homoxéneo denominado solución.

Sinónimos

• soluble

Antónimos

• insolúbel, insoluble

Traducións

• Alemán: löslich ^(de)
• Castelán: soluble ^(es)
• Francés: soluble ^(fr)
• Inglés: soluble ^(en)
• Italiano: solubile ^(it)
• Polaco: rozpuszczalny ^(pl)
• Portugués: solúvel ^(pt)