svart
Noruegués
- Etimoloxía: do nórdico antigo svartr, do protoxermánico *swartaz, do protoindoeuropeo *swordo-.
svart
Sueco
- Etimoloxía: do sueco antigo svarter, do nórdico antigo svartr, do protoxermánico *swartaz, do protoindoeuropeo *swordo-.
- Pronuncia: /¹svart/, [¹sv̥aʈː] (AFI)
svart