Galego

  •   Pronuncia: [ta.ta.ɾaˈβo] (AFI)

  Substantivo masculino

tataravó (ms: tataravó; mpl: tataravós; fs: tataravoa; fpl: tataravoas)

  1. Pai (ou nai en feminino), dun bisavó ou bisavoa; avó (ou avoa) dun avó ou avoa dunha persoa, do tataraneto.

Traducións