testador

Galego

• Etimoloxía: do latín testātor, -ōris.

• Pronuncia: /tes.ta.'ðoɾ/ (AFI)

Substantivo

testador
(ms: testador; mpl: testadores; fs: testadora; fpl: testadoras)

1. Persoa que fai un testamento.
   • Exemplo: O testador fixo algunhas diferencias no testamento.