tino

Galego

• Pronuncia: [ˈti.nʊ] (AFI)

Substantivo masculino

tino

1. Habilidade ou destreza para dar no branco.
   • Sinónimos: puntaría, puntería.
2. Xuízo, siso, razón.
3. Control ou medida dun mesmo dos seus feitos, moderación.

Traducións

• Castelán: tino ^(es)
• Portugués: tino ^(pt)

Italiano

Substantivo masculino

tino

1. Cuba.