tirano

Galego

• Etimoloxía: do latín tyrannus, do grego antigo τύραννος (túrannos).

• Pronuncia: [tiˈɾa.nʊ] (AFI)

Substantivo masculino

tirano (sg: tirano; pl: tiranos)

1. (Política) Modernamente, persoa que se arroga ou recibe todos os poderes políticos extraordinarios e exérceos sen limitación xurídica. Na Grecia antiga, aquel que exerce o poder sen recibilo lexitimamente.

Termos relacionados

• despotismo, déspota, ditador

Traducións

• Castelán: tirano ^(es).
• Francés: tyran ^(fr).
• Inglés: tyrant ^(en).
• Italiano: tiranno ^(it).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da política